Tíðindasavn
Nærum tríggir fjórðingar av teimum, sum taka lut í kanningini hjá Hans Harryson Hansen, Aftursvar, halda ikki, at PISA-kanningin og føroysku PISA-úrslitini kunnu nýtast sum ein forsøgn, ið sigur, hvussu føroyska samfelagið fer at standa seg í altjóða kappingini í framtíðini. Í kanningini sigur Hans Harryson Hansen, at tað at knýta nútíð og framtíð saman er ein grundtanki í PISA-uppkastinum.
- Hetta er sjálvt grundstøðið, ið PISA-kanningin byggir á. Í einum altjóðagjørdum heimi, har tøkniligir førleikar gerast støðugt týdningameiri, verða hollur lesiførleiki, hollur førleiki í støddfrøði og hollur førleiki í náttúru og tøkni modulásin í samfelagsbúskapinum. Tí verður førleikin í hesum trimum lærugreinunum mettur.
Eftir seinastu PISA-kanning vóru umboð fyri OECD frammi og vístu á vantaða sambandið millum PISA-úrslitið í einum landi í dag og bruttotjóðarúrtøkuna í sama landi um nøkur ár. Hesi forsøgn trúgva 70,7% av svargevarunum í kanningini hjá Hans Harryson Hansen ikki.
- Kanningin, eg havi gjørt, tekur ikki støðu til, um PISA-uppkastið er eftirfarandi ella ikki, men tað er enn einaferð undranarvert, at ein so stórur partur av svargevunum, ið fyrr ella seinni skulu undirvísa næmingum, sum skulu PISA-kannast, halda so lítið um kanningina. Her er ikki samhangur millum politikk og pedagogikk.
Í kanningini aftursvar svara lærarar, sum tóku prógv á Føroya Læraraskúla í árunum 2007-2011, spurningum um lestrartíð, fyrstu árini sum lærari, eftirútbúgving og annað.
Lesið greinina í fullum líki í seinasta Skúlablaði, nr. 2, 2013